Donderdag 9 februari 15:30. De stadsbeambte verantwoordelijk voor het ophalen van het zwerfvuil heeft net z’n dagelijkse ronde over de parking gedaan en is weer met pijn in de rug vertrokken. Nog geen 5 minuten later stopt een plaatselijke bewoner op de parking en dumpt een kleine afvalzak onder z’n auto om er dan weer even snel vandoor te gaan. De stadsbeambte z’n job is verzekerd en leeft zijn leven.
Het weer is nog steeds Belgisch grijs en koud, maar droog. De locals komen al wat meer buiten om te sporten. Ik denk dat ik getuige ben van een toekomstige voetbalkampioen; een vader traint z’n zoontje gedurende 2 uur vol overgave. Een leven in wording?
Net een grote wandeling rond de plaatselijke sportvelden en zomeraccommodaties gedaan. Alles ligt er triestig bij, wachtend op de nieuwe lente en nieuw leven. Een groep zigeuners, oftewel de echte Nomaden hebben een deel van de parking ingenomen en leven hun leven.
Onze Hanroad wordt vandaag overklast door een nieuwe Hymer Mobil met draaiende zonnepanelen en super schotelantenne. Het lijkt wel een commandocenter, en ook zij leven hun leven.
