We kennen hem allemaal; de “bucketlist”, de lijst met die dingen die we nog willen doen voor we sterven. Inderdaad, het is een hulpmiddel om goede voornemens ook in daadwerkelijk actie om te zetten; het helpt om onze prioriteiten te bepalen, keuzes te maken, onze focus te bewaken; en door te zetten. De voornaamste uitdaging naast het dichten van de kloof tussen weten en doen is namelijk doorzetten in je voornemen, gegeven “de waan van de dag” die ons steeds weer opnieuw meezuigt in de dagelijkse routine en het hectische leven, in alles wat “men” wil van ons, in alles wat moet gebeuren ….
Daarnaast hoor je af en toe al wel eens spreken over de “omgekeerde bucketlist”, een soort van “tel je zegeningen”. Een oefening die je doet stilstaan bij wat je al bereikt hebt, je doet stilstaan bij datgene wat je al hebt mogen beleven, waar je dankbaar om kan zijn,….
Ik wil graag nog een stap verder gaan met deze “omgekeerde bucketlist”. Naast de doelen die we onszelf kunnen stellen en de weg die nog vóór ons ligt; naast datgene wat we al bereikt hebben, komt er namelijk in die waan van de dag ook veel op ons pad voorbij. Helemaal vanzelf, zonder moeite, het ligt gewoon voor het rapen. Echter door de drukte van de dag zien we het niet, of maken we er geen tijd voor, of komt het “nu even niet uit, later misschien…”
Zouden we, door af en toe wat te vertragen, dingen kunnen opmerken die we nu niet opmerken, dingen kunnen meepikken die we anders niet zouden hebben meegepikt; tijd kunnen nemen voor iets dat zich NU aandient in plaats van te wachten tot een beter moment? En, daar dan actief werk van te maken…op het moment dat het zich voordoet?
Een greep uit mijn bucketlist
- Motorrijden – rijbewijs gehaald
- Heel wat onverwachte en last minute afgesproken gezellige avondjes met vrienden
- Een eigen zaak opgestart en uitgebouwd
- Zelfverzonnen feestjes zoals “de geboorte van de nieuwe wagen” – “boys and their toys” – “een zuidafrikaanse Braai” – “american bear and burgers” met een hele bende vrienden in de tuin of een ontruimde living
- Als “stormloper” rust gevonden door aandachttraining en mindfulness (6 weken tijd nodig gehad alleen al om te kunnen blijven liggen bij de body scan; wild werd ik ervan in het begin)
- Piano leren spelen (zonder enige voorgeschiedenis)
- Huisdieren hebben
- Al 25 jaar samenleven met mijn partner
- Eigen tomaten kweken van gekregen tomatenplanten
- Jaarlijkse confituurstock aanmaken tijdens zomermaanden van fruit dat ik krijg of vind in de natuur; experimenteren met eigen combinaties (vb rabarber – lavendel; pruimen met munt). In onze kelder vind je in september een 40 tal confituurpotten gevuld; goed voor eigen gebruik en uit te delen aan liefhebbers
- Infosessies ontwikkelen en mogen geven rond thema’s die me zelf nauw aan het hart liggen
- Warme bakker spelen: wafels en cake bakken voor de liefhebbers (familie, buren, vrienden)
- Gastvrouw zijn
- Alleen op studiereis naar Canada
- Meer naar mezelf als raadgever luisteren, iets minder doen “wat hoort”
Deze dingen had ik mezelf niet echt als doel gesteld. Ik had geen voornemen om dit te (willen) gaan doen in de afgelopen 45 jaar. Maar, deze dingen zijn ook niet “gewoon gebeurd”, ze zijn me niet zomaar in de schoot geworpen.
Wel zijn er mensen geweest, dingen gebeurd die hier de voorzet hebben gegeven; het was aan mij om deze voorzet aan te grijpen en vervolgens zelf actie te ondernemen. “Durf beslissen”, de volgende stap in de (omgekeerde) bucketlist!
