De laatste uren van 2020 – een pittig jaar kan je wel zeggen. Ik denk alvast “volgend jaar rond deze tijd” – dit geeft mij het perspectief dat ik nodig heb om lucht en ademruimte te krijgen voor wat nog komen gaat. Sinds de eerste lockdown in maart, is ons leven in de Van, na 3 jaar en 3 maanden, ook grotendeels mee in lockdown gegaan. Nu, in de kerstvakantie, zit ik in de Van onder de regenboog te mijmeren, benieuwd wanneer we in 2021 weer opdrachten ter plekke kunnen gaan uitvoeren en een deel van het leven in de Van terug kunnen hervatten. Onze Vanlife blog lag al wat langer stil. Niet dat er niets gebeurde, integendeel. Maar het werd hoofdzakelijk beleefd door ons en minder verteld in verhalen; Nu die beleving ook achterwege blijft en misschien nog voor even weg zal blijven, voel ik wel terug de behoefte om te gaan vertellen, om het levendig te houden, er op die manier energie uit te halen, tot het moment waarop we weer kunnen gaan touren. Er liggen nog verhalen te wachten van dingen die gebeurd zijn en er zullen ook wel weer nieuwe verhalen ontstaan. En, we kunnen vandaag ook terugkijken op 4 jaar CamperVan life – wonen en werken in een CamperVan in Vlaanderen: “Our office where we go, our home were we park” – “Life is MeTime” zijn voor ons geen loze woorden; Alleen nu soms wat moeilijker om in praktijk om te zetten.
“Goede voornemens is beter dan dat gezeik achteraf” zegt Loesje…. Dus bij deze worden goede voornemens gemaakt; Wordt vervolgd.